Vredesmuseum

Maandag 18 september 

Terwijl ik dit schrijf zit ik op een bankje en kijk ik naar het monument pal voor me. Het blijft indrukwekkend om zoveel verwoesting te zien en de ondergaande zon maakt het beeld net weer iets anders. 

Gisteren heb ik even niets geschreven, simpelweg omdat ik een groot deel van de dag op bed heb gelegen. Waarschijnlijk heb ik gluten binnengekregen en ondanks dat het geen zware aanval was, was ik er toch even flink beroerd van. Mega balen natuurlijk, maar helaas was het te verwachten dat het ging gebeuren. Gelukkig heeft Rey wel nog wat dingen kunnen doen en heeft hij Hiroshima Castle bezocht waar hij onder andere heeft kunnen zien hoe de stad is ontstaan. Als ik het zo hoorde was het heel gaaf en bijzonder om te zien en ontdekken, maar voor meer details wil ik je zeker naar Rey doorverwijzen!

Vandaag begon net als gisteren met een ontbijtje in het hotel en net als gisteren waren we niet heel groot fan. Rey z’n ontbijt bestond uit wat worstjes, een croissantje en jus d’orange en het mijne bestond uit wat roerei, een paar stukjes appel en koffie. Dat kon beter! Dus zijn we lekker naar buiten gegaan naar Doutor (keten in Japan) waar we een soort frozen yoghurt met meloensap/siroop hadden. Heel lekker! Toen het op was hebben we nog een tijd gelopen door de stad en uiteindelijk zijn we in de rij gaan staan bij het Vredesmuseum van Hiroshima. We moesten een hele tijd in de rij staan, maar het was het zeker waard. Het was ontzettend indrukwekkend om alle beelden te zien van wat de atoombom heeft aangericht. Alle verwoestingen. De verbrandde mensen die ofwel meteen kwamen te overlijden of na afgrijselijke pijn later overleden. De effecten van de straling, van stralingsziekte tot de ontwikkeling van leukemie. En alle andere afgrijselijke gevolgen van de bom. Heel indrukwekkend. Wat ook zo bijzonder was was dat het na zoveel jaar dag in dag uit en de hele dag door zo druk is. Dit is niet alleen te merken aan de rijen voor de ingang, maar ook aan de rijen in het museum zelf. Het is helemaal vol en iedereen is doodstil. Je kan een audioset nemen voor meer informatie, maar je hoorde niemand praten. Je merkte hier wederom hoeveel impact het nog steeds heeft. En dat had het zeker ook op ons.

Eenmaal uit het museum waren we er nog even stil van. We liepen door naar een Texmex restaurant waar ze veel glutenvrije opties zouden hebben. Voor de zekerheid alvast reserveren voor vanavond! We besloten er toen ook alvast wat te gaan eten. Het eten was lekker, maar de service en sfeer een beetje bijzonder. Toch maar iets anders in de buurt reserveren: Italiaans! Het blijkt ondertussen al wel, we zijn toch iets enthousiaster over de andere keukens dan over de Japanse keuken zelf. Voor mij zijn er meer mogelijkheden bij andere keukens en Rey vindt de smaak daar lekkerder. 

De rest van de middag was rustig. Rey heeft wel nog een hele mooie trui gekocht! Rond 7 uur gingen we uit eten. We deelden voorgerechtjes en Rey ging daarna voor een pizza met salami en ik voor een risotto met oesters. Best heel lekker en dit was ook de eerste avond dat we buiten aten met een wijntje erbij! Lekker!! Na het eten liepen we door naar een rooftop bar. Wat was dit gaaf zeg! Niet alleen zag het er mooi uit en hadden ze lekkere drankjes, maar het uitzicht vanaf boven was heel indrukwekkend. Je kon over de hele stad kijken en keek ook op het monument. Heel bijzonder. We raakten hier een tijdje aan de praat met twee Nederlanders en toen de bar dicht ging liepen we terug naar het hotel. Onderweg raakten we wederom een tijd aan de praat met twee andere mensen. Al met al was het weer een hele bijzondere dag vandaag!

Liefs, Kel